Kto odpowiada za zawory przy wodomierzach lokalowych we wspólnocie mieszkaniowej? Czy należą one do lokalu, czy do nieruchomości wspólnej?
W praktyce wspólnot mieszkaniowych, głównie na bazie orzecznictwa, przyjmuje się, że w przypadku instalacji wodno-kanalizacyjnej nieruchomość wspólną stanowi instalacja wodna do zaworu odcinającego w lokalach, a w przypadku kanalizacji – piony kanalizacyjne. Zawór odcinający stanowi zatem element lokalu, a nie nieruchomości wspólnej.
Aby rozwiązać problem braku doprecyzowania pojęcia nieruchomości wspólnej, wspólnoty wprowadzają w uchwałach doprecyzowanie jej definicji, która dokładnie rozgranicza elementy na styku tych nieruchomości, tam, gdzie tego wymaga praktyka, aby za każdym razem w czasie przeglądów czy usuwania awarii nie wracać do rozstrzygania, kto ma usunąć daną awarię: wspólnota czy właściciel lokalu.
Uchwała taka nie może jednak tworzyć nowej rzeczywistości. Wspólnota mieszkaniowa, doprecyzowując definicję, może uznać, że zawór odcinający stanowi część nieruchomości wspólnej. To, czy zawór znajduje się w lokalu, czy poza nim, nie ma tu żadnego znaczenia prawnego. Wiele instalacji nieruchomości wspólnej przebiega przez lokale (np. instalacja centralnego ogrzewania) i nie zmienia to faktu, że są elementem nieruchomości wspólnej.
W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że takie doprecyzowanie definicji nieruchomości wspólnej ma istotne znaczenie i stanowi dla sądów podstawę, na którą można powołać się w przypadku rozstrzygania sporów ( patrz: wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2014 roku – sygn. akt I ACa 763/13).